Առաջադրանքներ

1.Լրացրե′ք բաց թողնված տառերը, երկհնչյունները:

Ելևէջ, վայրէջք, առoրյա, բարoրություն, խոչընդոտ, մերթընդմերթ, հնէաբան, մանրէաբանություն, կիրակնօրյա, լուսընկա, պարզկա, կրթoջախ, մեղմoրոր, մեղմորեն, քնքշորեն, խավիար, մատյան, փասիան, հրեա, ինքնըստինքյան:

2. Հետևյալ համանուններով կազմե′ք նախադասություններ:

Անարգել-Ես անարգել մտա սրահ:

Նա փորձեց անարգել ընկերոջս:

Հոտ-Տնից թարմ հացի հոտ էր գալիս:

Հովիվը հոտով սար էր բարձրանում:

Գոլ-Լողավազանի ջուրը դեռ գոլ էր:

Հարձակվողը իր կիսադաշտից մյուսը գոլ խփեց:

Գունդ-Վաղը իմ կավից գունդը կներկեմ:

Հրամանատարը լավ զինվորներից գունդ հավաքեց հատուկ գործողության համար:

3.Գրեցե′ք մեկ հոմանիշ, մեկ հականիշ տրված բառերի համար:

Կեղծավոր – Երկերեսանի — Անկեղծ

Կարծր – Պինդ — Նուրբ

Քնքուշ – Նրբագեղ — Անճոռնի

Ծածուկ – Թաքուն — Անթաքույց

Մոլեգին — Կատաղի

4.Որտեղ հարկավոր է, գրեցե′ք մեծատառերով:

Վահագն Վիշապաքաղ, Սուրբ Հեղինեի կղզի, Կենտրոնական Ասիա, Խաղաղության Համաշխարհային Կոմիտե, Աշոտ Բռնավոր, Իրանի Իսլամակ հանրապետություն , Ախուրյան գետ , Հայկական Պար լեռնաշղթա, Դավիթ Անհաղթ, Գևորգյան ճեմարան :

5.Դարձվածքների իմաստները գրեցե′ք մեկ բառով:

Ոտքերն ընկնել-Խնդրել

Ոտքից գլուխ-Ամբողջովին

Ճակատը պարզ-Ազնիվ

Ծաղիկ հասակ-Երիտասարդություն

Արյունը գլխին խփել-Կատաղել

Սիրտ առնել-Սիրաշահել

Քամի անել- Ստախոսել

6.Կազմե′ք վեց բառ քար արմատով:

Քարայր,Հուշաքար,Խաչքար,Քարասիրտ,Հանքաքար,Քարաբեկոր

7.Կազմե′ք վեց բառ –վածք ածանցով:

Վնասվածք,Այրվածք,Իջվածք,Հանվածք,Գրվածք,Լուծվածք

ՀՀ Աշխատանքային օրենսգիրք

Հոկտեմբերյան սոցիալիստական մեծ հեղափոխությունը ոչնչացրեց շահագործման ու ճնշման կարգերը: Շահագործողների համար հարյուրամյակներ շարունակ հարկադրական աշխատանք կատարելուց հետո առաջին անգամ աշխատավորները հնարավորություն ստացան աշխատելու իրենց համար, իրենց հասարակության համար:

 

Continue reading ՀՀ Աշխատանքային օրենսգիրք

6 гeниaльныx мыcлeй Apиcтoтeля, кoтopыe пpигoдятcя в coвpeмeннoй жизни

«Из двух зoл выбиpaй мeньшee»

Удивитeльнo, нo нe тoлькo этa мыcль, нo и мнoгиe дpугиe из выcкaзывaний Apиcтoтeля aктуaльны пo ceй дeнь. Дaвaйтe пpoйдeмcя пo caмым интepecным из них.

1. Coзидaниe вaжнee нaкoпитeльcтвa

Apиcтoтeль гoвopил, чтo нacтoящий cмыcл жизни нe в тoм, чтoбы зapaбoтaть кaк мoжнo бoльшe и пpиoбpecти ceбe дopoгиe вeщи. Cмыcл в тoм, чтoбы пoлучaть удoвoльcтвиe oт тoгo, чeм ты зaнимaeшьcя. Мы пpихoдив в миp для пoлучeния пoзитивнoгo oпытa, a тaкжe для coздaния чeгo-тo пoлeзнoгo для будущeгo пoкoлeния. Нe фaкт, чтo вaши дoмa, мaшины и квapтиpы, ocтaвлeнныe дeтям, пpинecут им peaльную пoльзу. Нaкoплeния мoгут иcчeзнуть в мгнoвeниe oкa. A вoт знaния, oпыт, oткpытия, мудpocть, любoвь, cчacтьe — этo имeeт кудa бoльшую цeннocть.

2.Нe дeлaй дoбpa, ecли ждeшь oтвeтнoй peaкции

Кaк чacтo нaм былo oбиднo, кoгдa мы пoмoгaли людям, a oни в oтвeт плaтили нaм нeблaгoдapнocтью. Этo пpoиcхoдилo тoлькo пoтoму, чтo мы питaли лoжныe oжидaния пo пoвoду дpугих людeй, мы нe дeлaли им дoбpo бecкopыcтнo. Пo мнeнию жe Apиcтoтeля, нacтoящee ДOБPO дeлaeтcя oт чиcтoгo cepдцa, c пoлнoй caмooтдaчeй и иcкpeнним жeлaниeм чeлoвeку caмoгo хopoшeгo.

«Вeликoдушнoгo чeлoвeкa oтличaeт тo, чтo oн нe ищeт выгoды для ceбя, нo c гoтoвнocтью дeлaeт дoбpo дpугим» — гoвopил филocoф. A зaтeм дoбaвлял, чтo

cмыcл жизни кaждoгo — CЛУЖИТЬ ЛЮДЯМ И ДEЛAТЬ ДOБPO.

3.Нe cидитe бeз дeлa

«Жизнь тpeбуeт движeний», — cпpaвeдливo зaмeчaл вeликий филocoф, имeя ввиду нe тoлькo духoвнoe paзвитиe, нo и paзвитиe физичecкoe. Ужe в дpeвнocти Apиcтoтeль знaл, чтo здopoвый дух и яcныe мыcли мoгут жить тoлькo в здopoвoм кpeпкoм тeлe.

4.Избaвьтecь oт нeгaтивa

Cчacтьe — этo нe пocтoянныe удoвoльcтвия, пpaздники и oтдых. Cчacтьe — этo oтcутcтвиe в жизни нeпpиятных людeй, cитуaций и мыcлeй. Вeдь дaжe caмыe бoгaтыe люди, кoтopым вce пoзвoлeнo, cтpaдaют дeпpeccиeй. Oтcюдa и apиcтoтeлeьвcкaя фopмулa cчacтья: избaвьтecь oт вceгo, чтo дeлaeт вac нecчacтным, coздaйтe cвoю идeaльную жизнь бeз нeгaтивa!

Реклама
ПОЖАЛОВАТЬСЯ НА ЭТО ОБЪЯВЛЕНИЕ

 

5.Мopaль вaжнee умa

Этoт aфopизм гoвopит o тoм, чтo пpoгpecc чeлoвeчecтвa зaключaeтcя нe тoлькo в пoлучeнии и нaкoплeнии знaний, a в улучшeнии cвoeй души, ecли хoтитe. Чeм бoльшe будeт в людях милocepдия, cocтpaдaния, эмпaтии, тeм цивилизoвaннee будeт oбщecтвo.

6.Paвняйcя нa лучших

Пoмoгaть cлaбым, кaк нac учили в шкoлe, кoнeчнo, хopoшo, oднaкo, ecли вы хoтитe пo-нacтoящeму дocтичь нeбывaлых вepшин в кapьepe или бизнece, бepитe пpимep c тeх, ктo лучшe вac. Нe нужнo oглядывaтьcя пo cтopoнaм и oпacaтьcя ocуждeния oкpужaющих, нe бoйтecь вызвaть зaвиcть или oбиду у близких, paвняйтecь нa тeх, ктo лучшe, умнee и уcпeшнee вac. Этo cкaзaл Apиcтoтeль.

Ну и в зaключeнии, нaпoмним eщe oдну мудpую мыcль Apиcтoтeля, кoтopый гoвopил, чтo нaшe пoвeдeниe фopмиpуeт нaш хapaктep. Этo знaчит, чтo мы вceгдa мoжeм чтo-тo измeнить в cвoeм пoвeдeнии и жизни

հաշվետվություն

հայոց լեզու

ազատ թեմաներ

Հադեսը և Պերսեֆոնեն

Նախագիծ․ ԿՈՐՍԵՏ

Նախագիծ․ Գրքերի սերիա “Գրիշավերս”

ռուսաց լեզու

ազատ թեմաներ

Серия книг ”Гришаверс

История корсетов

Аид и Персефона

անգլերեն

report

presentation essay

աշխ հիմունքներ

իմ նախընտրած մասնագիտական ոլորտը

ճամփորդություն

Ճամփորդություն դեպի Տավուշ

ձեռներեցություն

Բիզնես պլան

Մասնագիտական կողմից պասիվ աշխատանք է կատարվել ինչ֊ինչ պատճառներով։ Սակայն եզրափակիչ աշխատանք ներկա պահին է կատարվում։ Հուսով եմ ապագայում ամեն ինչ ավելի բարեհաջող կստացվի։

Կան առարկաներ որոնց եզրափակիչ արդյունքից բավականին գոհ եմ և նույնիսկ ոգեշնչված։ Ցավոք առաջին և վերջին տարին էր տվյալ առարկաների ուսուցումը։

Լանդշաֆտ. հոդված

Ամեն տարի մենք միլիոնավոր մարդկանց թաղում ենք հողի մեջ, և դա բացասաբար է անդրադառնում հողի վիճակի և հետևաբար այն ամենի վրա, ինչի համար մենք օգտագործում ենք այն։                                                          Ժամանակակից թաղման ավանդույթները մի փոքր տարբերվում են այն ավանդույթներից, որոնք ի սկզբանե եկել էին մեր նախնիները:  Երկրի վրա թաղման ծեսն այսօր ձեռք է բերել բազմաթիվ լրացուցիչ տարրեր՝ մենք մահացածներին իջեցնում ենք պողպատե ներդիրներով փայտե դագաղներում և դիակները զմռսում թունավոր հեղուկներով: Մոլորակի բնակչության հետ մեկտեղ աճում է նաեւ մահացածների թիվը, որոնց թաղումը հողը դարձնում է գյուղատնտեսության համար բացարձակապես ոչ պիտանի։

Մարդիկ հաճախ չեն էլ մտածում մեր բնության վրա ավանդական թաղման սովորույթների հետևանքների մասին: Եկեք նայենք, թե կոնկրետ ինչպես ենք մենք վնասում շրջակա միջավայրը՝ գնալով ավելի ու ավելի շատ մահացած մարդկանց գերեզմաններ ուղարկելով։

Ի՞նչ վատ բան կա ավանդական թաղումների մեջ:
Ժամանակին գերեզմանոցներ էին կազմակերպվում ծայրամասերում, բայց քաղաքներն աճում են, ուստի այսօր գերեզմանատեղերը հաճախ շրջապատված են բնակելի տարածքներով. միևնույն ժամանակ թաղումներով տարածքը աղտոտում է հողը և ստորերկրյա ջրերը։ Խոսքն ամենևին էլ մարդկային մարմնի քայքայված արտադրանքի մասին չէ. դրանք ինքնին ամենաէկոլոգիապես մաքուր բանն են, որը թաղման ժամանակ հայտնվում է գետնի տակ. շատ ավելի վտանգավոր է, քան այն, ինչ գալիս է հանդերձանքի մեջ: Դագաղները պատրաստված են պարզ պլանավորված տախտակներից (այդպիսիք օգտագործվում են ամենաբյուջետային թաղումների համար), դրանք կարող են պաստառապատվել գործվածքով, իսկ փայտը կարելի է լաքապատել։ Թանկարժեք դագաղները պատրաստված են թանկարժեք փայտից և հագեցած են ձուլման մետաղական կցամասերով:Դագաղի մեջ, որը սովորաբար ներսից ծածկված է կտորով, դրվում են լրացուցիչ գործվածքներ՝ բարձ և ծածկոց, ծիսական ժապավեններ և այլ զարդեր։ Մի մոռացեք թաղման հագուստի մասին, որոնք հաճախ գնում են հատուկ արարողության համար։

Եթե ​​մարմինը պետք է տեղափոխվի ինքնաթիռով, ապա օգտագործվում են հերմետիկ փակ ցինկի դագաղներ։ Ռուսաստանում զինվորականներին ամենից հաճախ այդպես են թաղում, սակայն ԱՄՆ-ում պողպատե դագաղներում հուղարկավորելու պրակտիկան նույնպես տարածված է քաղաքացիական բնակչության շրջանում։ Բայց նույնիսկ ավելի պարզ դագաղներն ազդում են շրջակա միջավայրի վրա: Ըստ Կանաչ թաղման խորհրդի՝ կազմակերպության, որը սահմանում է «կանաչ» հուղարկավորությունների չափանիշները, միայն Ամերիկայում ավանդական թաղումների միջոցով, մոտ 50 հազար խորանարդ մետր փայտ, ավելի քան 16 միլիոն լիտր զմռսման հեղուկ, ավելի քան 1,5 միլիոն տոննա ամրացված: բետոն, 17 հազար տոննա պղինձ և բրոնզ և գրեթե 65 հազար տոննա պողպատ։ Մետաղների քայքայման արտադրանքը (օրինակ՝ թունավոր աղերը) վնասում են բույսերի աճին։ Բացի այդ, պաշարները սպառվում են, և նման ռեսուրսները միայն մեկ անգամ օգտագործելը չափազանց վատնում է. մենք մետաղը թաղում ենք հողի մեջ՝ հանուն մեկ արարողության, իսկ ամբողջ անտառները հատվում են դագաղներ պատրաստելու համար (միայն ԱՄՆ-ում, դրա համար անհրաժեշտ է տասնյակ հազարներ. ծառերից):Առանձին-առանձին արժե անդրադառնալ զմռսման վրա։ Սա մի պրոցեդուրա է, որը պետք է դադարեցնի քայքայման գործընթացը. այն իրականացվում է մահից հետո մարմինը պահպանելու համար։ Անհնար է ամբողջությամբ դադարեցնել քայքայումը, այն կարելի է միայն մի փոքր դանդաղեցնել՝ հատուկ միացություններ ներարկելով։ Զմռսման հեղուկը զարկերակների միջոցով ներարկվում է արյան մեջ կամ մարմնի խոռոչներ՝ հատուկ կտրվածքների միջոցով։Զմռսման համար նախատեսված կոմպոզիցիաները տարբեր են՝ դրանք կարող են ներառել ֆորմալին, սուբլիմատ, սպիրտ, ցինկի քլորիդ, գլիցերին: Մեկ մարմնի մշակման համար սովորաբար պահանջվում է երեքից չորս լիտր լուծույթ: Որպես քաղցկեղածին ճանաչված ֆորմալդեհիդի լուծույթը՝ ֆորմալինը, չափազանց թունավոր է, և ուսումնասիրությունները ցույց են տալիս, որ նրանք, ովքեր հաճախ են շփվում դրա հետ, ունեն քաղցկեղի զարգացման ավելի բարձր ռիսկ: Բացի այդ, ֆորմալինը մտնում է հող, և դա լավ չէ շրջակա միջավայրի և բոլորիս համար։.

Դիակիզումը մնացորդները տնօրինելու «մաքուր» միջոցի համբավ ունի. մարմնից մնում է միայն մոխիրը, որը կարող է ցրվել օդում (եթե, իհարկե, օրենքները թույլ են տալիս): Այնուամենայնիվ, դիակիզարանների աշխատանքը ամենևին էլ անվնաս չէ մթնոլորտի համար։ Այրման գործընթացում արտադրվում են բազմաթիվ վնասակար նյութեր, այդ թվում՝ դիօքսին, ծծմբի երկօքսիդ և ածխաթթու գազ, որոնք ազդում են կլիմայի վրա։ Եվ այս ամենը չհաշված ածխածնի հետքը։ Քամու մեջ մոխրի ցրումը նույնպես կարող է բոլորովին անվնաս չլինել, օրինակ՝ ալպյան միջավայրերում և փխրուն էկոհամակարգերով վայրերում։Դիակիզումից հետո մոխրի հետ վարվելու այլընտրանքային եղանակներ կան: Օրինակ, ԱՄՆ-ում կա Let Your Love Grow ծրագիր, որը բույսերի համար մոխիրը խառնում է հողի հետ: Մեկ այլ տարբերակ է Eternal Reefs էկո-ծառայությունը. դիակիզված մնացորդները խառնվում են ցեմենտի նման հատուկ միացության հետ, որն օգտագործվում է ծովային կենդանիների կացարաններ կառուցելու համար:

Հադեսը և Պերսեֆոնան – Հադեսի կողմից Պերսեփոնեի առևանգման պատմությունը

Պտղաբերության մեծ աստվածուհի Դեմետրան ուներ փոքրիկ դուստր՝ Պերսեփոնեն։ Մի անգամ գեղեցկուհի Պերսեֆոնը իր ընկերների՝ օվկիանոսների (Օվկիանոսի և Թետիսի դուստրերը) հետ անզգուշորեն ցնծում էր ծաղկած Նիսեի հովտում, Սարոնիկ ծոցի ափին, չիմանալով, որ իր հայրը՝ մեծ ամպրոպային Զևսը, որոշել է նրան որպես կին տալ իր մռայլ եղբորը՝ անդրաշխարհի տիրակալ Հադեսին։ Հադեսը, տեսնելով Պերսեփոնեի ծաղկող գեղեցկությունը, որոշեց անմիջապես առևանգել նրան: Այդ նպատակով նա աղաչեց Երկրի աստվածուհի Գայային, որ աճեցնի արտասովոր գեղեցկության ծաղիկ: Պերսեփոնեն, տեսնելով ծաղիկը, ձեռքը մեկնեց նրան, բայց հենց որ նա վերցրեց այն, երկիրը անմիջապես ճեղքվեց և հայտնվեց ստվերների թագավորության տերը Հադեսը, ով բռնեց երիտասարդ, չկասկածող Պերսեփոնեին և տարավ. Աչքի թարթումը անհետացավ նրա հետ, իրենց արագաշարժ ձիերի վրա՝ երկրի փորոտիքի մեջ… Դեմետրա աստվածուհին, լսելով դստեր լացը, շտապեց դեպի ձորը, բայց ապարդյուն՝ Պերսեփոնեն ոչ մի տեղ չկար։ Միակ դստեր կորստի ծանր վիշտը տիրեց մոր սիրտին: Տասներորդ օրը նա արցունքն աչքերին եկավ Հելիոս աստծու մոտ՝ աղաչելով նրան ասել, թե որտեղ է իր աղջիկը։

– Մեծ աստվածուհի, գիտես, թե ինչպես եմ ես քեզ մեծարում… Իմացիր, որ հզոր Զևսը քո աղջկան կին է տվել ստվերների թագավորության տիրոջը,- պատասխանեց Հելիոսը:- Հաղթի՛ր քո ծանր տխրությունը, աստվածուհի; որովհետև քո աղջկա ամուսինը հիանալի է։

Զայրացած Զևսի վրա՝ նա լքեց աստվածներին և պայծառ Օլիմպը՝ չդադարելով դառը արցունքներ թափել։ Առանց նրա շահավետ ուժի, երկրի վրա ամբողջ աճը դադարեց. ամենուր սով էր տիրում. ամենուր լաց ու հառաչանք էր լսվում…Մահը սպառնում էր բոլոր կենդանի էակներին…

Զևսը, իմանալով, որ երկիրը մեռնում է առանց Դեմետրայի, խնդրեց Հադեսին թույլ տալ Պերսեփոնեին գնալ մորը տեսնելու:Հադեսը համաձայնեց թույլ տալ Պերսեփոնեին գնալ իր մոր մոտ, բայց նախ նրան կուլ տվեց նռան հատիկը՝ ամուսնության խորհրդանիշը: Պերսեփոնեն Հերմեսի հետ բարձրացավ ամուսնու ոսկե կառքը և մի ակնթարթում հասան Էլևսիս։ Եվ Դեմետրը նրա հետ վերադարձավ Օլիմպոս։

Զևսը որոշեց, որ տարվա երկու երրորդը Պերսեփոնեն ապրի իր մոր հետ, իսկ մեկ երրորդը՝ իր ամուսնու՝ Հադեսի թագավորությունում։ Ահա թե ինչու Պերսեֆոնը ոչ միայն պտղաբերության, այլև մահացածների աստվածուհին է։

Հենց Դեմետրը գտավ իր սիրելի դստերը, մեծ աստվածուհին բերրիությունը վերադարձրեց երկրին։Բայց ամեն տարի Պերսեփոնեն լքում է մորը, և ամեն անգամ Դեմետրը ընկնում է տխրության մեջ՝ նորից մուգ շորեր հագնելով։ Հետո ամբողջ բնությունը սգում է գետնի տակ անցած Պերսեֆոնի համար. ծառերի տերեւները աշնանը դեղնում են, ծաղիկները խամրում են, դաշտերը դատարկվում են և գալիս է ձմեռը… Հադեսի թագավորությունը գեղեցկուհի Պերսեֆոնե: Այնուհետև պտղաբերության մեծ աստվածուհին, իր ողջ ուրախությամբ, առատաձեռնորեն ողողում է մարդկանց իր նվերներով՝ օրհնելով ֆերմերների աշխատանքը հարուստ բերքով:

История фортепиано

 

На историю европейской культуры начала XVIII столетия большое влияние оказало такое событие, как создание фортепиано. Музыкальная культура западной цивилизации полностью изменилась при появлении фортепиано.

Из истории известно о существовании клавишных инструментов еще в Средневековье. Самый старый из них – это орган, являющийся духовым клавишным инструментом, у которого нет струн, зато есть множество труб. Именно поэтому непосредственным родственником фортепиано орган не является.

Фортепиано Бартоломео Кристофори

Композиторы и музыканты XVIII века понимали, что им необходим новый клавишный инструмент, по выразительности не уступающий скрипке. Ощущалась потребность в инструменте, динамический диапазон которого был бы достаточно большим. Воплотить мечты в реальность смог итальянский мастер Бартоломео Кристофори, он занимался в семействе Медичи музыкальными инструментами. Именно с его музыкального инструмента и началась в 1709 году история фортепиано.

Бартоломео Кристофори

Название своему изобретению он дал следующее — «gravicembalo col piano e forte», которое переводится как «инструмент клавишный, играющий громко и нежно». Позднее название сократили, превратив его в одно слово «фортепиано». В 1916 и 1917 годах похожие инструменты были созданы французом Жаном Мариусом и немцем Кристофором Готлибом Шретером.

Фортепиано Бартоломео Кристофори 1720 года

Очень простое фортепиано Кристофори имело клавиши, войлочные молоточки и возвращатель. У него отсутствовали демпфера и педали. При ударе по клавише молоток ударял по струне, после чего она начинала вибрировать. Ее вибрация не была похожа на ту вибрацию, какая бывает у клавикорда или клавесина. Молоточек, благодаря возвращателю, имел возможность идти назад, а не оставаться прижатым к струне, что могло бы в свою очередь заглушать вибрации струны.

Динамический диапазон инструмента и его способность резонировать – это те качества, которые отличают фортепиано от других музыкальных инструментов. Почти колокольного звучания инструменту позволяют достигать его стальная рама и деревянный корпус. От предшественников фортепиано отличает его звучание, способное быть не только тихим или громким, но еще и делающим крещендо и диминуэндо, способность к постепенной или внезапной смене динамики.

История фортепиано

Несмотря на то, что история фортепиано насчитывает 300 лет, появление этого инструмента стало поворотным моментом в искусстве. Вся европейская музыка, а это важная часть всей мировой культуры, изменила свой характер, благодаря этому изобретению.

На протяжении трехсот лет для фортепиано писали все великие композиторы. Многие из них прославились именно фортепианными произведениями. Также с ростом популярности фортепиано начали появляться и пианисты-виртуозы. Одним словом фортепьяно оставило неизгладимый след в истории мировой культуры, став одним из важнейших музыкальных инструментов.

author.today

Реклама16+

Skip to toolbar